środa, 25 grudnia 2013

„Gypsy Colt”

"Gypsy Colt" to chyba najstarszy oglądany przeze mnie film
o koniach, bowiem powstał w roku 1954. Można to więc potraktować jako ciekawą lekcję historii telewizji. Różnica
w porównaniu z dzisiejszymi ekranizacjami jest naprawdę ogromna.

 Gatunek: Familijny, Western
Produkcja: USA
Premiera: 3 marca 1954 (świat)
Reżyseria: Andrew Marton
Scenariusz: Martin Berkeley
Czas trwania: 1h 12min.

Gypsy to przepiękny kary koń z białą odmianą na czole. Prawdę mówiąc, strasznie przypomina mi Czarnego Księcia, jednak Gypsy, poruszając się, unosi ogon do góry, jak arab (głowy jednak zbyt arabskiej to on nie ma). Toteż kwestię rasy będziecie mogli rozstrzygnąć sami. Jest on ulubieńcem małej Meg MacWade, właściwie to całej ich 3-osobowej rodziny. Czy spotkaliście kiedyś konia, który codziennie punktualnie przybiegałby po Was do szkoły? Taki był właśnie ten kary wierzchowiec. Jednak długotrwały brak deszczu w odosobnionej miejscowości zmusza rodziców Meg do sprzedaży ulubieńca. Gypsy, ogromnie przywiązany do dziewczynki, ucieka z powrotem do domu, jednak nadaremnie. W końcu wywieziony zostaje do Greenway Park, by wziąć udział w wyścigu. I, ku zdziwieniu wszystkich, stamtąd również ucieka. Droga do domu nie jest jednak łatwa - ponad 500 mil, przez pustynie i podobne pozbawione normalnych warunków obszary. Czy jakikolwiek koń byłby w stanie pokonać tę drogę, nawet Gypsy? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie w filmie.
Fabuła filmu nie jest może zbyt oryginalna i zaskakująca, lecz całość ogląda się bardzo przyjemnie. Gypsy, według mnie, nieco kontrastuje z resztą: nie można oczekiwać wybitnego tła w filmie z tamtych lat, jednak sam Gypsy nawet dziś postrzegany byłby jako wspaniały i przepiękny koń. Do tego szybki, wytrwały
i waleczny. Dostrzec można też nieco komizmu, szczególnie w zakończeniu. Cały film w moim odczuciu nie wyglądał na zbyt smutny, oprócz pewnej sceny na pustyni, jednak powodem tego może być stara muzyka towarzysząca wielu scenom. Nie brakuje tu także scen przemocy nad bezbronnym zwierzęciem - jakże często dziś spotykanej. Gypsy przedstawiony jest tu jako istota o wielkim sercu, niezwykle przywiązana
do właścicieli, a miłość, jaką ich darzy jest zdecydowanie odwzajemniona. Krótko mówiąc, chciałabym mieć takiego konia jak ten :)


 

 


Na zakończenie zdjęcie Hiszpana - jednego z koni w szkółce, w której ostatnio jeżdżę :)

 
Jak Wam mijają święta?

Pozdrawiam!

Invis~ 

sobota, 7 grudnia 2013

„Zatańcz z nim” (Danse avec lui)

Film ten chciałam obejrzeć od bardzo dawna. Tytuł niezwykle mnie zaintrygował :) Pokazane jest tu, jak trudno czasem wrócić do jeździectwa po ciężkim wypadku, ale też dobitnie uzasadnione, dlaczego "Nigdy nie rezygnujemy z koni".

Gatunek: Dramat obyczajowy
Produkcja: Francja
Premiera: 21 lutego 2007 (świat)
Reżyseria: Valérie Guignabodet 
Scenariusz: Valérie Guignabodet
 Czas trwania: 1h 58min

Alexandra ulega poważnej kontuzji w zawodach skokowych, jej koń musi zostać uśpiony. W tym samym czasie dowiaduje się
o zdradzie męża, który w dniu jej wypadku tragicznie ginie
w zderzeniu z ciężarówką, jadąc właśnie do szpitala. Kolejne sceny widzimy dopiero 3 lata po wypadku. Bohaterka jest zdystansowana do otaczającego świata, nie wraca do dawnej pasji. Jednak podczas jednego z dłuższych wyjazdów trafia do stajni pewnego starszego pana, który wprowadza ją w magię jeździectwa. Początkowo kobieta się opiera, sama jazda również nie jest dla niej zupełną przyjemnością. Poznaje tam Miguela - kaskadera, który przywozi do stadniny wspaniałego, lecz narowistego konia (wygląda mi on na lusitano, ewentualnie andaluza, ale nie sugerujcie się moimi mniemaniami - w każdym bądź razie jest piękny). Początkowo ignoruje on wszystko i wszystkich, z czasem Alexandra zdobywa jego szacunek i zaufanie, by ostatecznie go dosiąść. Osobiście odniosłam wrażenie, że koń ten reprezentuje sobą postawę Alex - nieufny, buntujący się, z czasem łagodnieje i pozwala sobie pomóc. Ta jazda jest dla niej swego rodzaju przełomem, nie poddaje się po upadku i próbuje ponownie wykonać piruet - tym razem już bezbłędny. Po tym jej instruktor oznajmia, iż Alex już go nie potrzebuje. Jej miejsce zajmuje dziewczyna, która kiedyś opiekowała się koniem Alexandry (tym, którego uśpiono po zawodach).
Piękna muzyka, niezwykły klimat oraz wspaniała sceneria tworzą cały urok filmu. Jest to film francuski
i według mnie jest to bardzo trafne dopasowanie do dyscypliny ujeżdżenia, której elementów w filmie nie brakuje. Urzekły mnie sceny lekcji jazdy konnej, gdy Alex w całkowitej harmonii jeździła na swoim ulubieńcu, a instruktor wydawał polecenia (oczywiście film jest z lektorem, jednak słychać jego francuskie słowa) - było w tym tyle gracji, magii.. A wszystko uwieńczone cudownymi dźwiękami m.in. pianina
i skrzypiec. Poznajemy też wiele pięknych stwierdzeń związanych z końmi. Ach, byłabym zapomniała - niezwykle oryginalnie przedstawiony został fragment podczas przejazdu bohaterki na zawodach - wszystko widzimy z jej perspektywy, być może kamerka była gdzieś na jej ubraniu. W każdym bądź razie daję za to ogromny plus. Aby nie było tak idealnie - zdarzają się momenty nudnawe, gdzie brak jest akcji i tej niezwykłości filmu, ale są one zazwyczaj ładnie rekompensowane przez kolejne sceny. Osobiście polecam :)

Opis
Oglądaj online: moovie.tv, emultikino.pl
Pobierz (avi) (Lektor PL)


 

 

 

 

A Wy oglądaliście ten film?

Macie tutaj mnie na Galicji :> Zdjęcie jeszcze z tej pięknej, ciepłej jesieni...



Pozdrawiam!

Invis~